De prijsvraag was uitgeschreven door
comité de Fantasie; Het ontwerpen van een eenvoudige vrijstaande
woning, in een bos- en waterrijke omgeving in Almere. Voor een maximale
bouwprijs van € 120.000,-
De woning is gebaseerd op een continue destabilisatie.
Alle ingezette concepten vinden voordurend hun paradox. Zo worden
oriëntatie, routing, programma en het private bezit ter discussie
gesteld en levert dit een ongebruikelijk ontwerp op.
Allereerst het programmatische “ongebruikelijke” wonen op
de verdieping. Het verhogen van de horizon biedt een ruimer en
gevarieerder uitzicht, de woning als uitkijkpost op het landschap.
Vanuit energiezuinigheid (passieve warmte van de zon) levert dit vooral
in de winter voordelen op.
Het optillen van het woonoppervlak levert automatisch
een gedwongen desoriënterende routing voor bezoekers op. Door in het
midden te laten waar de hoofdingang is, ontstaat er twijfel waardoor
tegelijkertijd een openbaar- privé versmelting plaatsvindt die
uiteindelijk voor een amicalere sfeer zorgen. De entrees hebben een
eigen karakteristiek meegekregen.
Het opheffen van de territoriale hindernissen wordt
versterkt door: - de woning in een “vrije ruimte” te plaatsen, zonder
dat het gebouw een tijdelijkheid verkrijgt; - en dat tevens in de woning
de ruimten niet meer specifiek voor eten, zitten, werken en slapen
gebruikt hoeven te worden. De woning heeft een dubbele en sterk
gestuurde oriëntatie gerelateerd aan de buitenruimten.
Voor
de (heldere) constructie, (eenvoudige) detaillering en (doeltreffend)
materiaalgebruik is op soberheid ingezet, dit puur uit kostenoverweging.
Zo is een
constructie bedacht in houtskeletbouw (HSB), waardoor een grote mate van
flexibiliteit en uitbreidbaarheid ontstaat.
|